Op de bouwplaatsen van gemeenten ontstaat een steeds grotere 'werklozencarrousel'. Wanneer aannemers een klus willen binnenhalen, moeten zij van hun opdrachtgevers vaak lokale werklozen aannemen. Het eigen personeel wordt zo verdrongen.
Daarover klagen aannemers die in opdracht van gemeenten werken. Wetenschappers en de belangenverenigingen Bouwend Nederland en Aannemersfederatie bevestigen het mechanisme. De aannemers vrezen dat de druk op hun personeelsbestand nog groter wordt als gevolg van het Sectorplan Bouw. Dat is een nationaal stimuleringsplan dat de komende jaren ruim drieduizend jongeren, ouderen en werklozen aan gesubsidieerd werk op de bouwplaats moet helpen.
Vooral weg- en waterbouwers of bedrijven die rioleringen aanleggen ervaren nu de problemen. Zij zijn voor bijna al hun werk afhankelijk van gemeenten. Bij aanbestedingen stellen die vaak de eis dat een deel van het werk wordt verricht door werklozen uit de kaartenbak van het eigen UWV. Het gaat om de zogenoemde social return of investment-regeling (SROI): lokale investeringen moeten ook de lokale gemeenschap baten.
Omdat gemeenten ingrijpend bezuinigen, hebben de meeste aannemers toch al te weinig werk om hun personeel aan de gang te houden. Maar wanneer ze ook nog eens gesubsidieerd mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk moeten helpen, zullen er alleen maar meer ontslagen vallen, vrezen ze.
'We zijn constant bezig 12 liter vis in een emmer van 10 liter te duwen, dat past niet', zegt Siem Goede van aannemerij Dekker uit Warmenhuizen, een bedrijf met 120 werknemers dat gespecialiseerd is in het bouwen van bruggen. De projecten die Dekker aanneemt, duren meestal enkele maanden.'Die periode is ook nog eens veel te kort om een vak te leren. Het is dus voor iedereen frustrerend.'
Johan Middelkamp, directeur van De Sallandse Wegenbouw (65 medewerkers) stoort het al langer dat goede sociale aannemers niet beloond worden bij aanbestedingen. Maar dat hij nu zelfs achteraf beboet wordt wanneer hij niet tijdelijk werklozen aanneemt, stuit hem helemaal tegen de borst. 'Daardoor verliezen jongens die binnen ons bedrijf worden opgeleid hun plek aan passanten.
'En dan komt er nog het Sectorplan Bouw aan van werknemers en werkgevers in de bouw, goedgekeurd door het ministerie van Sociale Zaken. Bedoeling is met gerichte subsidies de komende jaren 2.500 extra leer-werkplekken te creëren, plus 500 plaatsen voor langdurig werklozen en 250 voor werkloze jongeren. Over een paar jaar zijn die bouwvakkers hard nodig, is de voorspelling.
Bouwend Nederland en het ministerie houden vol dat er door het sectorplan extra plaatsen bijkomen en dat er geen verdringing mag plaatsvinden. Maar volgens arbeidseconoom Ronald Dekker van de Universiteit Tilburg hebben de aannemers een punt. 'Er komt geen extra weg of brug bij, dus er blijft evenveel werk te verdelen. Dan werkt het wel degelijk verdringend.'
Lees hier het artikel in de Volkskrant