MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) beoogt een vorm van ondernemen waarbij de aandacht voor sociaal-ethische normen (People), milieu (Planet) en winst (Profit) met elkaar in balans zijn. People, Planet en Profit worden ook wel de drie pijlers van MVO genoemd. Het verschil tussen de PSO en MVO is dat de PSO expliciet gericht is op de arbeidsparticipatie binnen de pijler “People”: het bieden én vergroten van kansen aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dit specifieke onderdeel binnen het People onderdeel, wordt steeds vaker “sociaal inclusief ondernemen” genoemd.
De omschrijving of terminologie van ‘Social enterprise’ betekent soms iets anders dan de term "sociale organisatie of onderneming" in het kader van de PSO. De term 'Social enterprise' is in de praktijk veelal letterlijk vertaald uit het Engels: sociale onderneming. Hier wordt over het algemeen 'maatschappelijke onderneming' mee bedoeld. De letterlijke vertaling zorgt soms voor onduidelijkheid over de definitie van sociaal ondernemerschap. De Social enterprise terminologie, zoals gebruikt in Engeland, is gericht op bredere maatschappelijke impact. Om duidelijkheid te geven hanteert PSO-Nederland de term “sociale onderneming gericht op arbeidsparticipatie” voor de PSO 30+ organisaties en de term "inclusieve organisatie/ werkgever" voor PSO-gecertificeerde organisaties.
Alle soorten organisaties kunnen (starten met) Sociaal Ondernemen. Sociaal Ondernemen wordt in de markt ook wel Inclusief ondernemen, Inclusief werkgeverschap, SROI (Social Return on Investment), Social Return, Socialer Ondernemen of Maatschappelijk Betrokken Ondernemen genoemd. Organisaties die hier (aantoonbaar) bovengemiddeld aan bijdragen worden ook wel Inclusief werkgever, Social Entrepeneur, Sociale Firma’s, Sociale Werkgever, Sociaal Bedrijf of Social Firm genoemd. De PSO-Prestatieladder meet in welke mate organisaties aantoonbaar werkgelegenheid bieden ten opzichte van het totale personeelsbestand en of dit op een kwalitatief goede wijze gebeurt.